Tien jaar geleden had ik deze droom al..

Tien jaar geleden had ik deze droom al. Emigreren, een nieuw leven opbouwen, ergens anders ademen dan in de routine waarin ik vastzat. Maar ik deed het niet. Niet omdat ik dat niet wilde, maar omdat één angst me tegenhield: mijn hond.

Ik zag op tegen het meenemen van een oudere hond naar een ander land. Tegen de onbekendheid van dierenartsen, de angst dat ik hem niet zou kunnen geven wat hij nodig had.Dus bleef ik. Niet omdat ik dat wilde, maar omdat mijn hoofd sterker was dan mijn verlangen. Omdat mijn angsten groter leken dan mijn droom.

Fast forward tien jaar. Ik deed het alsnog. Met niet één hond, maar drie. Dezelfde angst, maar een ander scenario. Alleen dit keer koos ik ervoor om me er niet door tegen te laten houden. En toen gebeurde precies waar ik destijds zo bang voor was.

Mijn grootste angst werd realiteit.

Ik stond in een kliniek in Italië en besefte dat de zorg die ik zocht, die ik nodig had, hier niet bestond zoals ik het kende. Dezelfde onzekerheid die me tien jaar geleden tegenhield, haalde me opnieuw in. Alleen dit keer kon ik niet terug. Ik was er al.

Angst is een meester in stilstand.

Het fluistert je toe dat je veilig bent zolang je niet beweegt. Dat je geen pijn zult voelen zolang je niets verandert. Maar angst voorkomt geen pijn. Het voorkomt alleen dat je leeft.mHet vergroot het onbekende. Maakt van een mogelijkheid een probleem, van onzekerheid een dreiging. En zo houd je jezelf klein. Zo stel je dromen uit. Zo word je iemand die in gedachten leeft, maar nooit in beweging komt.

Wat angst je niet vertelt, is dat je het leven er niet mee tegenhoudt. Wat moet gebeuren, gebeurt toch. Wat je moet leren, vindt je wel.

Tien jaar geleden hield angst me veilig. Dacht ik. Maar toen ik eindelijk ging, ontdekte ik de waarheid: angst had me niets bespaard. Niet de worstelingen, niet de moeilijke momenten. Het enige wat het deed, was me weghouden van een leven dat allang op me wachtte.

Je kunt angst gehoorzamen, of je kunt het meenemen. Maar als je wacht tot het verdwijnt, zul je altijd blijven staan. En terwijl jij wacht, gaat het leven door. Angst houdt je niet veilig. Het houdt je alleen tegen